สนาม: ส่านซีเศรษฐกิจจีน
บทนำ: ความสุขและภาคภูมิใจอย่างหนึ่งของการเดินทางครั้งใหม่ของผมเพื่อทำหน้าที่สื่อยุค โลกป่วน ด้วยความเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงและหนักหน่วง คือการได้สัมผัสอย่างใกล้ชิดกับคนธรรมดาๆ ที่ยิ่งใหญ่ในเกือบทุกหัวระแหงของชนบท การไปตั้งวงสนทนาซักถามแลกเปลี่ยนกับผู้คนที่ไม่อยู่ในเส้นทางของสื่อกระแสหลัก ทำให้ผมได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และสลัดความคิดความเข้าใจเดิมๆ ของสังคมไทยได้มากโข จิตวิญญาณของความเป็นนักข่าวที่เคยถามเพื่อเอาคำตอบที่เป็น พาดหัว แปรเปลี่ยนเป็นการตั้งคำถามเพื่อทำความเข้าใจและร่วมคิดร่วมอ่านเพื่อหาทางออก และสร้างความเชื่อมโยงกับส่วนอื่นๆ ของสังคม ทุกคนที่ผมชวนคุยในการเดินทางเพื่อทำรายการ Thailand Live ฟังเสียงประเทศไทย คำตอบอยู่ในหมู่บ้านร่วมกับ ThaiPBS ล้วนเป็นครูที่ให้ความรู้ที่ทำให้ปรับเปลี่ยนวิธีคิดและการทำหน้าที่เป็นสื่อที่มิเพียง หาข่าว แต่ยังต้องพยายาม สังเคราะห์ข่าว เพื่อนำไปสู่การค้นหาแนวทางการแก้ปัญหาชนบทในรูปแบบใหม่ที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตและจิตวิญญาณของชุมชนที่เป็นมิตรกับธรรมชาติ ครู ของผมบนเส้นทางการสัญจรทั่วทุกภาคของประเทศมีมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ชาวนาข้าวนครสวรรค์ ชาวนาเกลือสมุทรสงคราม คนหาปลาแม่น้ำโขงที่โขงเจียม คนจับปลาอ่าวไทยที่เพชรบุรี คนเก็บบัวที่ศรีบุญเรือง ขอนแก่น แม่ค้าสับปะรดที่ประจวบฯ คนขายน้ำเต้าหู้ที่เชียงราย และอื่นๆ อีกมากมาย ผมเจอแม่ค้าในตลาดที่มีอายุกว่า 70 ปีที่ยังตื่นเช้ามาขายของในตลาด เพราะชีวิตต้องสู้ เรายอมแพ้ไม่ได้ ผมพบแม่ค้าขายผักริมถนนที่บอกผมว่า ฉันอยู่คนเดียว ผัวตาย ลูกตาย ไม่มีใคร แต่เอาผักมาขายตอนเช้าทุกวัน ชีวิตหยุดไม่ได้ ผมพบคนหาปลาแม่น้ำโขงที่บอกว่า ผมอาจเป็นชาวประมงรุ่นสุดท้ายในย่านนี้เพราะปลาค่อยๆ หมดไป แต่เราไม่มีทางเลือกอย่างอื่น ต้องออกหาปลาทุกวัน ผมเจอชาวนาเกลือที่ยืนยันว่าแม้จะถูกอุตสาหกรรมรุกที่และสภาพอากาศแปรเปลี่ยนอย่างหนัก เราก็ยังรอแสงแดดด้วยความหวังทุกวัน ผมเจอแม่ค้าขายปลาในตลาดที่บอกว่าเธอทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด ถ้ารายได้ลด เราก็ปรับค่าใช้จ่าย ถ้าเราขยัน ไม่ขี้เกียจ ยังไงๆ ก็รอด ผมรับรู้ถึงปัญหาของนายทุนที่เข้าไปรุกรานคนจน ระบบราชการล้าสมัย กฎหมายคร่ำครึ และความเหลื่อมล้ำที่ยังคุกคามวิถีชีวิตของคนห่างไกลเมืองหลวง การเป็นคนข่าวยุคดิจิทัลหมายถึงการใช้เทคโนโลยีสื่อสารผ่านมือถือได้ทุกหนทุกแห่งทุกเวลา หมายถึงการทำหน้าที่รับใช้เป็น ลำโพง ให้เสียงจากหมู่บ้านห่างไกลปืนเที่ยงเพื่อปลุกให้สังคมส่วนอื่นๆ ตื่นขึ้นมา ตระหนักและตระหนก กับปัญหาเรื้อรังรุนแรงซ้ำซากและบานปลายกลายเป็นปัญหาใหม่ๆ ที่ส่วนกลางและผู้รับผิดชอบคาดเดาไม่ถูกและคิดไม่ถึง การทำหน้าที่สื่อที่รับผิดชอบหมายถึง การเป็นกระบอกเสียงให้คนเล็กๆ ในซอกหลืบทั่วประเทศได้ส่งเสียงดังๆ ให้ได้ยินกันทั่ว โดยไม่ต้องผ่านกระบวนการ ตัดต่อปรับแก้ เพื่อนำเสนอผ่านสื่อดั้งเดิมที่มีข้อจำกัดทั้งเวลา ทรัพยากรมนุษย์ และวิธีคิดประเด็นข่าวแบบเดิมๆ การเดินทางครั้งใหม่ของผมเพิ่งเริ่มต้นแต่ผมมีความหวังที่จะก้าวเดินอย่างมุ่งมั่นสู่แสงแห่งความหวัง ผ่านคนทำสื่ออิสระที่ยึดมั่นความเป็นมืออาชีพและใช้ประโยชน์จากนวัตกรรมแห่งวิชาชีพมารับใช้ประโยชน์แห่งสาธารณะอย่างแท้จริง เพราะท้ายที่สุด วาระแห่งชาติ ของประเทศไทยจะก้าวไปสู่สังคมแห่งความเท่าเทียม อิสระ และภาคภูมิใจร่วมกันได้ ก็ต่อเมื่อเสียงคนธรรมดาๆ จากทุกมุมของประเทศได้รับการสะท้อนดังก้องไปทั่วจนเกิดความสำนึกร่วมแห่งความเป็นสังคมแบ่งปันความสุข ด้วยความเสมอภาคและเคารพในความแตกต่างและชื่นชมในความหลากหลายเท่านั้น!...
ลิงค์ที่เป็นมิตรเวลาปัจจุบัน:2021-04-20